بسته به مسائلی از قبیل فیزیک قطعه، شرایط کاربردی قطعه و امکانات موجود می توان یک قطعه را بصورت یکپارچه و یا مجموعه ای از چند قطعه در نظر گرفت. لذا پس از در نظر گرفتن تمهیدات لازم توسط طراح جهت تولید یک قطعه در صورتی که قطعه چند پارچه باشد توسط دانش اتصالات بایستی اتصال مورد نیاز را طراحی و سپس اجرا نمود. آشنایی با انواع اتصالات مسأله بسیار حائز اهمیت می باشد، در صورتی ایجاد اتصال بدرستی صورت نگیرد تمام زحمات انجام شده به هدر خواهد رفت.
عموماً بحرانی ترین قسمت یک قطعه چند پارچه محدود اتصال و محدوده متأثر از اتصال می باشد به همین منظور این فرآیند تخصصی بایستی توسط مجموعه ای از مهندسین مکانیک، ریخته گری، جوش و شکل دهی مورد اتفاق نظر قرار گرفته و سپس اجرایی گردد. در صورت رعایت نکردن نکته فوق اگرچه می توان به شکل مورد نظر دست یافت ولی کیفیت قطعه بسیار کم بوده و عمر کاری آن بشدت کاهش خواهد یافت.
انواع اتصالات بر حسب نوع فرآیند:
1)اتصالات مکانیکی
2)اتصالات متالورژیکی
3)اتصالات شیمیایی
انواع اتصالات بسته به زمان سرویس:
1)اتصالات دائم
2)اتصالات موقت
3)اتصالات نیمه موقت
با توجه به اینکه اتصالات بسته به زمان سرویس در ایران رایج تر می باشد، در این مجال به این نوع اتصالات پرداخته شده و اصطلاحات آن تشریح خواهد شد:
اتصالات موقت: اتصالات موقت که توسط یک عامل خارجی و بدون انجام واکنش شیمیایی صورت می گیرد به چند دسته تقسیم بندی می شود:
الف)پیچ و مهره: این نوع اتصالات در جاهایی از قبیل میز دستگاه دریل و اتصالات ماشین آلات و …. مورد استفاده قرار می گیرد.
ب)پین:از دیگر اتصالات این گروه بوده که ایجاد آن سهل الوصل تر از پیچ و مهره می باشد.
ج)انگشتی: این اتصال علاوه بر اتصال دو قطعه به یکدیگر حرکت شعاعی زا نیز برای آنها فراهم می کند، از این اتصالات به منظور اتصالاتی از قبیل قرقره و اتصالات مفاصل را شامل می شود
د)خارها و گوه ها:این موارد نیز از اتصالات موقت بوده و در جاهایی مثل محور انتقال نیرو و اجزای متصل به آن مورد استفاده قرار می گیرند.
اتصالات نیمه موقت:
اتصالات نیمه موقت شامل لحیم کاری و انواع چسب می باشد.
اتصالات دائم:
این اتصالات از اتصالات فوق مستحکم تر بوده و سعی می شود آنالیز در ناحیه جوش مشابه با الباقی قطعه باشد.